تحلیلی بر وضعیت فقر شهری (مطالعه موردی: شهر مهاباد)

مساله فقر، نه تنها یکی از مهمترین مسائل جهان، بلکه یکی از مهمترین مسائل و مشکلات داخلی کلیه جوامع، چه ثروتمند و چه فقیر می باشد. طبق آمارهای ارائه شده، جوامع فقیر آسیا، افریقا وامریکای لاتین که حدود 60 درصد جمعیت جهان را تشکیل می دهند فقط در حدود 12 درصد درآمد جهان را  تصاحب کرده اند ولی باید توجه داشت که در خود جوامع ثروتمند هم مسأله فقر به صورت یک مسأله حاد اجتماعی و اقتصادی وجود دارد. همواره فقر به عنوان یک مسئله جهانی مطرح بوده است اما از اواخر دهه 70 و بویژه با شروع دهه 80 بدلیل پذیرش برنامة اصلاح ساختاری، آزادسازی و خصوصی سازی توسط بسیاری از کشورهای جهان فقر و حمایت از گروه های آسیب پذیر با شدت بیشتری مورد توجه قرار گرفت. توجه به مسئله فقر و فقرزدایی یک موضوع جهانی بود که ایران را نیز در برگرفت. بسیاری از اندیشمندان بر این گمان بوده و هستند که اجرای برنامه های اقتصادی، گروه های کم درآمدرا متأثر می سازد و فقر را افزایش می دهد. لذا با توجه به این مهم در این مقاله قصد داریم فقر را در سطح شهر مهاباد و تأثیر آن بر شهر و مدیریت شهری را بررسی کرده و به راهکارهای لازم در این زمینه اشاره نمائیم. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و پیمایشی (پرسشنامه ای) است و نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل پرسشنامه نشان می دهد، بخش عمده ای از ساکنین شهر مهاباد را اقشاری با وضعیت نامناسب اقتصادی تشکیل می دهند. براساس نتایج بدست آمده معضل بیکاری در شهر، ظرفیت های محدود تولیدی، ضعف پایه های اقتصادی شهر از جمله عواملی است که موجب توزیع ناموزون منابع و افزایش فقردر مهاباد گشته و در نتیجه نابرابری های اجتماعی را در این شهر افزایش داده است.